Fietsen, fietsen en nog eens fietsen
Door: John en José
22 Oktober 2006 | Indonesië, Batavia
Hallo lieve thuisblijvers,
Eigenlijk ben ik wel lekker op dreef. Warm heb ik het toch al en dan zijn jullie meteen op de hoogte van onze geweldige mountainbiketocht. Ik kan met recht zeggen dat dit een van de hoogtepunten van onze totale reis was :)
We werden weer vroeg opgehaald. Deze keer niet om 7.30 uur maar "pas" om 8.00 uur en deze keer ook weer met een ander stel. Dit keer geen Nederlanders maar een Engelsman Ian die in Tokio samenwoont met de Chinese Keiko. We troffen het weer bijzonder, hele gezellige mensen waar we de hele dag heel veel plezier mee hebben gehad. Het blijft altijd een gok want je moet uiteindelijk wel een hele dag met elkaar optrekken en als het dan niet klikt heb je een probleem. Maar dit was gelukkig niet aan de orde en we vertrokken weer, net als vrijdag, richting de Baturvulkaan om daar vandaan een mountainbiketocht van 25 kilometer te maken. Op dit hoogste punt kregen we onze fietsen, helmen en handschoenen en na een korte uitleg vertrokken we om als eerste een stop te maken in een bamboebos. Daar kregen we van alles verteld met name waar en hoe bamboe wordt gebruikt en een uitleg over allerlei planten die daar ook groeiden. Hier vandaan vervolgden we onze weg en dat ging niet alleen maar over mooi geasfalteerde wegen maar over zandweggetjes, diepe kuilen en steile afdalingen. We gingen door allerlei dorpjes waar we door de Balinese kinderen enthousiast werden toegeroepen.We leken zelf wel een toeristische attraktie :) Bij toeval passeerden we een huis die de dorpelingen aan het versieren waren omdat er overmorgen iemand zou gaan trouwen.
Wij stopten en vroegen of we een foto mochten maken maar we werden meteen uitgenodigd om binnen te komen kijken en met eigen ogen te kunnen aanschouwen hoe ze hun voorbereidingen troffen. Deze voorbereidingen doen alle dorpelingen met elkaar dus het was een drukte van jewelste. Het was echt een geweldige ervaring want dit was puur toeval en geen vast onderdeel van de tocht. Ook onze gids vond het erg leuk dat wij er zo enthousiast over waren en met eigen ogen konden zien hoe het in zijn werk ging.
Maar ja, we moesten toch weer verder en zo kwamen we terecht bij een huis waar ze als landbouwprodukt koffie verbouwen en verwerken tot kant en klaar produkt.
En weer gingen we verder langs allerlei leuke dorpjes, zandweggetjes en steile afdalingen. Het was soms meer in de remmen knijpen dan fietsen :) Onderweg ging John zijn fiets nog stuk maar gelukkig was er de materiaalwagen die John van een andere fiets voorzag. We genoten met volle teugen. Het is een hele aparte ervaring om midden tussen de rijstplantages steil af te dalen en volop van de natuur te kunnen genieten met alleen het geluid van de bamboevogelverschrikkers en het piepen van de remmen om je heen.
Voordat we het wisten waren we op ons eindpunt aangekomen en konden we in de busje terug om eerst nog van een lekkere lunch te genieten, dachten we..... want toen we in het busje stapten bleek deze een lekke band te hebben en daar hadden we geen materiaalwagen voor bij ons :( Goede raad was duur want het zou een paar uur duren voordat de band verwisseld was en in de bloedhete zon beslist geen pretje dus besloten we, in overleg, om maar naar ons lunchadres te fietsen. Dit punt lag echter 10 kilometer verder en niet alleen maar bergafwaarts....
Het was ook niet geheel ongevaarlijk omdat we nu ook langs drukke doorgaande wegen moesten en het verkeer zich lang niet altijd aan de regels houdt. Maar ja, we moesten toch wat en zo duurde de, in onze ogen toch te korte, rit een beetje langer :)
Uiteindelijk belandden we 2 uur later dan gepland toch nog bij onze lunch en die smaakte prima!
Zoals jullie nu zullen begrijpen is alles goed gekomen en hadden we weer een fantastische dag gehad met een heleboel indrukken en belevenissen.
Langzamerhand zijn we ons aan het voorbereiden om weer naar huis te gaan. Op zich best een lekker idee want een boterham met hagelslag of oude kaas lijkt ons heerlijk (weer wat anders dan de chinese aardappelen). En ook fijn om, met name de kinderen, weer te zien. Maar we nemen met weemoed afscheid van Bali en van ons vakantiegevoel. Wat hebben we het fantastisch gehad en wat hebben we een leuke mensen ontmoet. Misschien dat we van de week nog iets van ons laten horen en zien we kans om nog wat foto's te plaatsen maar anders houden jullie dat tegoed tot we weer thuis zijn.
Wij gaan nu een hapje eten in een restaurant waar de eigenaresse een Nederlandse is waar onder andere een patatje oorlog en bitterballen op de menukaart staan :) Ik hoop dat ik daar nog een beetje fatsoenlijk kan zitten anders bestel ik ook maar een biefstuk.
Veel liefs van ons
Eigenlijk ben ik wel lekker op dreef. Warm heb ik het toch al en dan zijn jullie meteen op de hoogte van onze geweldige mountainbiketocht. Ik kan met recht zeggen dat dit een van de hoogtepunten van onze totale reis was :)
We werden weer vroeg opgehaald. Deze keer niet om 7.30 uur maar "pas" om 8.00 uur en deze keer ook weer met een ander stel. Dit keer geen Nederlanders maar een Engelsman Ian die in Tokio samenwoont met de Chinese Keiko. We troffen het weer bijzonder, hele gezellige mensen waar we de hele dag heel veel plezier mee hebben gehad. Het blijft altijd een gok want je moet uiteindelijk wel een hele dag met elkaar optrekken en als het dan niet klikt heb je een probleem. Maar dit was gelukkig niet aan de orde en we vertrokken weer, net als vrijdag, richting de Baturvulkaan om daar vandaan een mountainbiketocht van 25 kilometer te maken. Op dit hoogste punt kregen we onze fietsen, helmen en handschoenen en na een korte uitleg vertrokken we om als eerste een stop te maken in een bamboebos. Daar kregen we van alles verteld met name waar en hoe bamboe wordt gebruikt en een uitleg over allerlei planten die daar ook groeiden. Hier vandaan vervolgden we onze weg en dat ging niet alleen maar over mooi geasfalteerde wegen maar over zandweggetjes, diepe kuilen en steile afdalingen. We gingen door allerlei dorpjes waar we door de Balinese kinderen enthousiast werden toegeroepen.We leken zelf wel een toeristische attraktie :) Bij toeval passeerden we een huis die de dorpelingen aan het versieren waren omdat er overmorgen iemand zou gaan trouwen.
Wij stopten en vroegen of we een foto mochten maken maar we werden meteen uitgenodigd om binnen te komen kijken en met eigen ogen te kunnen aanschouwen hoe ze hun voorbereidingen troffen. Deze voorbereidingen doen alle dorpelingen met elkaar dus het was een drukte van jewelste. Het was echt een geweldige ervaring want dit was puur toeval en geen vast onderdeel van de tocht. Ook onze gids vond het erg leuk dat wij er zo enthousiast over waren en met eigen ogen konden zien hoe het in zijn werk ging.
Maar ja, we moesten toch weer verder en zo kwamen we terecht bij een huis waar ze als landbouwprodukt koffie verbouwen en verwerken tot kant en klaar produkt.
En weer gingen we verder langs allerlei leuke dorpjes, zandweggetjes en steile afdalingen. Het was soms meer in de remmen knijpen dan fietsen :) Onderweg ging John zijn fiets nog stuk maar gelukkig was er de materiaalwagen die John van een andere fiets voorzag. We genoten met volle teugen. Het is een hele aparte ervaring om midden tussen de rijstplantages steil af te dalen en volop van de natuur te kunnen genieten met alleen het geluid van de bamboevogelverschrikkers en het piepen van de remmen om je heen.
Voordat we het wisten waren we op ons eindpunt aangekomen en konden we in de busje terug om eerst nog van een lekkere lunch te genieten, dachten we..... want toen we in het busje stapten bleek deze een lekke band te hebben en daar hadden we geen materiaalwagen voor bij ons :( Goede raad was duur want het zou een paar uur duren voordat de band verwisseld was en in de bloedhete zon beslist geen pretje dus besloten we, in overleg, om maar naar ons lunchadres te fietsen. Dit punt lag echter 10 kilometer verder en niet alleen maar bergafwaarts....
Het was ook niet geheel ongevaarlijk omdat we nu ook langs drukke doorgaande wegen moesten en het verkeer zich lang niet altijd aan de regels houdt. Maar ja, we moesten toch wat en zo duurde de, in onze ogen toch te korte, rit een beetje langer :)
Uiteindelijk belandden we 2 uur later dan gepland toch nog bij onze lunch en die smaakte prima!
Zoals jullie nu zullen begrijpen is alles goed gekomen en hadden we weer een fantastische dag gehad met een heleboel indrukken en belevenissen.
Langzamerhand zijn we ons aan het voorbereiden om weer naar huis te gaan. Op zich best een lekker idee want een boterham met hagelslag of oude kaas lijkt ons heerlijk (weer wat anders dan de chinese aardappelen). En ook fijn om, met name de kinderen, weer te zien. Maar we nemen met weemoed afscheid van Bali en van ons vakantiegevoel. Wat hebben we het fantastisch gehad en wat hebben we een leuke mensen ontmoet. Misschien dat we van de week nog iets van ons laten horen en zien we kans om nog wat foto's te plaatsen maar anders houden jullie dat tegoed tot we weer thuis zijn.
Wij gaan nu een hapje eten in een restaurant waar de eigenaresse een Nederlandse is waar onder andere een patatje oorlog en bitterballen op de menukaart staan :) Ik hoop dat ik daar nog een beetje fatsoenlijk kan zitten anders bestel ik ook maar een biefstuk.
Veel liefs van ons
-
22 Oktober 2006 - 12:24
Chantal:
Ok hint duidelijk: hagelslag en oude kaas worden geregeld ;)
Gaaf man zo'n tocht... meteen maar een abonnement voor de sportschool voor jullie regelen ;)
Om een beetje anti-heimwee te creëren maak ik woensdag of donderdag nog wel een Thaise curry :)
Word nog even flink bruin, om ons de ogen uit te steken en dan horen we alles woensdag!
Dikke kus -
22 Oktober 2006 - 13:32
Hi J&J,:
Hierbij is meteen mijn vraag beantwoord, dankjwel Chantal ze komen dus woensdag thuis? Is dat deze woensdag dus de 25ste? Of nog een weekje later.
Geniet nog maar ff lekker hoor en zelfs hagelslag en oude kaas kunnen gaan vervelen.....:)
Bye bye dikke knuf -
22 Oktober 2006 - 17:21
M1x:
Tjeetje is het alweer bijna zo ver, het einde. Ik ga het zeker missen, die gezellige stukjes en dat beetje vakantie gevoel op afstand. Geniet nog maar even van jullie laatste dagen en tot gauw.
Bedankt voor het mee genieten van jullie avontuur. Liefs Mar. -
22 Oktober 2006 - 19:13
Fred En Belia:
Hoi, hoi, wat een avontuur weer zeg, dus euh..komen jullie nu een keer naar Hoofddorp fietsen?? Genoeg getraind lijkt me! Geniet nog even lekker en laat jullie lekker verwennen, je moet er weer een tijdje tegenaan!
Tot de volgende mail!! gr. de Doezies Hoofddorp -
22 Oktober 2006 - 20:50
Ma & Pa Haamans:
Hallo John en Jose,
Weer hebben we genoten van het verhaal en we zullen het missen als jullie weer thuis zijn.
Wij denken dat jullie nog dagen lang kunnen vertellen over alles wat jullie hebben meegemaakt.
Het waren fantastische verhalen en je zou ze zo in boekvorm uit kunnen geven.
Jose kan je geen verslag, tegen betaling natuurlijk,
voor een reisbureau of bibliotheek schrijven, ik denk dat veel mensen, die naar Bali gaan op vacantie, er veel aan zullen hebben en meteen weten wat er zoal te beleven is.
Als je geen gelegenheid meer hebt de komende dagen om nog een verslag te maken, dan willen wij jullie nu alvast bedanken voor dit alles en wensen wij jullie voor de komende dagen nog veel plezier en heel zachtjes gezegd, een heel goede thuisreis, we horen wel als jullie weer in Almere zijn.
Veel liefs van ons beiden.
Ma & Pa Haamans.
-
24 Oktober 2006 - 12:18
Wimenineke:
Tje wat een verhalen en prachtige foto"s ik heb niet steeds alles gevolgd, want ja hier moet gewerkt worden maar wat ik gezien/gelezen heb fantastisch. We zien graag jullie foto's nogmaals en natuurlijk jullie belevenissen horen we ook graag.
Nou, goede thuisreis en geniet nog ff van de laatste minuutjes. Volgend jaar weer?????
groetjes en tot horens,
WimenIneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
